Afrikaanse Koorts
Door: Siska Weidenaar
Blijf op de hoogte en volg Siska
07 Mei 2015 | Zuid-Afrika, Johannesburg
Vrijdag 24 april
D-Day! Na maanden uitkijken en zenuwen hebben was dit dé dag: op naar Zuid Afrika met Jildou. De vlucht begon gelijk hartstikke goed met vertraging. Maar gelukkig hadden we vijf uur om in Londen, Heatrow over te stappen, dus dat uurtje vertraging maakte voor ons niks uit. Om 21:20 begon vanuit Londen het avontuur pas echt: Op weg naar Zuid Afrika.
Zaterdag 25 april
Na een vlucht die wel lekker snel verliep door een grote hoeveelheid powernapjes landden we om 09:05 in Johannesburg. Na de nodige stress (geldige paspoorten, ebola controle en vermiste koffers) stapten we uiteindelijk uit de gate, Zuid Afrika in. Daar stonden Hilje en Hannes op ons te wachtten. Hilje en Hannes en hun dochter Nienke zijn familie van een vriendin van Jildou, het meisje waar ik mee reis. Bij hun zouden we de eerste week slapen. Gelukkig, want anders was het niet zo veilig geweest in Johannesburg.
Geen tijd om bij te komen, want Hilje en Hannes namen ons gelijk mee op tour door Johannesburg. Daar hebben we het verschil tussen arm en rijk gelijk duidelijk gezien. We reden langs Alexandra, de armste wijk waar ook veel rellen ontstaan, en een van de duurste wijken een enkele tientallen meters verderop. Ik wil de rellen niet goed praten of iets, maar ik snap de frustratie als je opgroeit in armoede en er echt enkele meters naast je een kast van een huis staat. Gelijk een hele ervaring.
Verder gingen we naar het allerduurste winkelcentrum in Sandton waar ook het Mandela square met het bekende beeld. Daarna hadden we in het huis van Hilje en Hannes even tijd om bij te komen, dochter Nienke zou het hele weekend weg zijn. In de namiddag kwamen twee vrienden om te braaien. Braaien lijkt op barbecueën, maar met veel grotere stukken vlees. Super gezellig en de dag afgesloten met marshmallows boven vuur en cooksisters, wat überzoete maar lekkere koekjes zijn. Een goede eerste dag lijkt me.
26 april
Vandaag was het voor ons de dag van de historie: er stonden namelijk twee musea op de planning. Deze waren het Voortrekker monument en Fort Klapperkop. Het Voortrekker monument is een geweldig hoog gebouw waar de vroegere trektochten van de blanken en de daarbij behorende oorlogen met de 'zwarten' herdacht worden. Deze geschiedenis werd afgebeeld op gipsplaten langs de muur, echt mooi. Je kon ook helemaal naar boven, waarvoor je als beloning voor tig traptreden een prachtig uitzicht kreeg.
Hierna gingen we naar het Klapperkop fort wat vroeger werd gebruikt als oorlogsfort. Ook erg indrukwekkend. Dit was wederom boven op een berg wat een prachtig uitzicht oplevert.
De rest van de dag hebben we besteed aan koffer inpakken want morgen is het zover: 4 dagen krugerpark!
27 april
Om 07:00 opgehaald om naar het safaripark Krugerpark te gaan. Dit Krugerpark is ongeveer twee keer zo groot als Nederland, wat wel laat zien hoe groot Zuid Afrika is. De reis opzich was al een avontuur. Twee super enthousiaste afrikanen en prachtige uitzichten. Ik snap nu waarom mensen verliefd worden op Zuid Afrika. Onze favoriete chauffeur, Shoes, noemt dat de 'Afrikaanse koorts'. Inmiddels hebben we nog een gezellige Nederlander ontmoet: Thijs. Hij heeft hetzelfde pakket als ons en zit ook in hetzelfde park. Om half vier hebben we, na een tocht van bijna acht uur, onze eerste safari. In een ander, wat kleiner park reden we rond op zoek naar onze eerste wilde dieren. Hier zagen we buffels, giraffen, gnoes, impalas en een slapende leeuw op een paar meter afstand. Verder nog verschillende vogels en een uil. Toen het bijna donker werd hadden we een stop met een drankje en wat chips. Inmiddels was de lucht donker geworden en zagen we in de verte het flitsen en onweren. Super mooi om te zien vanaf afstand, maar helaas kwam het dichterbij. Onze laatste deel van de tour werd helaas ook wat ingekort toen het hard begon te regenen en onweren. Eenmaal terug in ons kamp Timbavati hadden we diner en zijn we naar een paar wijntjes op bed gegaan. Morgen 05:45 al klaarstaan voor de dagsafari, whoehoe!.
28 april
Na een korte nacht in een ontzettend knus tweepersoonsbed van 130 bij 180 ongeveer stonden we om kwart voor 6 klaar voor onze eerste safari in het echte Krugerpark. Onze jeepchauffeur was wederom Shoes, dus wij waren al helemaal gelukkig. We troffen het helemaal, toen bleek dat Thijs, Jildou en ik alleen een negenpersoonsjeep hadden: Privésafari dus! Niks te klagen. Vooral niet als je bedenkt dat we alledrie de budgetsafari geboekt hadden en het nu luxer hebben dan de mensen die veel meer betaald hebben. We kregen onderweg dan ook veel jaloerse blikken en Shoes deelde ook gezellig mee aan andere chauffeurs dat we een prica safari geboekt hadden, helemaal leuk. Vandaag hebben we echt veel dieren gespot. Waar het eerst nog speciaal was om een giraf of olifant te spotten, raakte je hier aan het einde wel aan gewend. Naast deze dieren zagen we nog gnoes, grote kuddes buffels, wildebeasts, water dieren, njalas en weer veel impalas. We zagen wilddogs en hyena's ook, maar helaas in de verte. Helaas nog geen tijger en nijlpaard, dus die hoop ik morgen nog te kunnen zien.
Na een paar drankjes aan de bar hebben we weer lekker uitgebreid gegeten en uiteindelijk aan de bar blijven hangen. Wat nieuwe mensen ontmoet en voetbal gekeken: Bayërn-Dortmund. Dit werd uiteindelijk 0-3 voor Dortmund uit vier penals en naar dit heuglijke feit zijn we op bed gegaan.
29 april
De eerste nacht in Afrika waar we eindelijk mochten 'uitslapen' tot half acht, mocht helaas niet zo zijn. We zijn te snel gewend aan het Zuid Afrikaanse ritme en hebben vanaf 6 uur wakker gelegen. Heerlijk uitgebreid ontbijt en weer in de Jeep met grote vriend Shoes. Allereerst onderweg naar Moholoholo: een opvang centrum voor gewonde wilde dieren met als doel zoveel mogelijk dieren weer vrij laten. Helaas kan dit lang niet altijd: soms worden ze te tam of zijn de verwondingen te erg. Allereerst konden we allemaal een wilde cheeta aaien, waarna we een aasgier mocht voeren. Zo'n zwaar beest kwam dan even op je arm zitten en vloog weer weg. Allemaal leuk. Daarna gingen we langs de leeuwen, luipaarden en wilde honden. Leuk om zoveel wilde dieren te zien, maar jammer dat het achter de tralies was. Ǘerder zagen we hyenas sevals en andere wilde dieren waarvan ik de naam vergeten ben. Daarna nog langs de grote vogels en dat was het einde van Moholoholo.
Na de lunch in een toeristen dorpje kregen we te horen dat we terug gingen naar Timbavati gingen en later op de middag een tourwandeling gingen maken door een park. Sinds gister hadden we al het idee dat er iets niet klopte, want wij zouden eigenlijk twee dagen naar Kruger gaan, maar dat was blijkbaar veranderd. We kregen ook verschillende vertrektijden en activiteiten te horen en het was allemaal wat vaag. Deze vermoedens bleken juist te zijn toen we navraag gingen doen bij Timbavati, want er was helemaal geen walk gepland. Sterker nog, Jildou en ik hadden helemaal niet naar Moholoholo gemoeten. Thijs, die hetzelfde pakket heeft, moest wel naar Moholoholo, vage bende. Maar na wat geregel van de receptioniste is het allemaal goed gekomen. Omdat het super warm was gingen we eerst nog even bij het zwembad liggen, om om vier uur de wandeling te hebben. Hij nam ons mee naar het park waarin onze huisjes ook staan, want die staan blijkbaar gewoon in een wild park. Dat verklaard ook wel dat er steeds aapjes en beesten langs onze huizen lopen. Dus de achtertuin in, op naar de wilde dieren. Hier waren geen big5 dieren, maar wel aapjes, zebras en giraffen die we konden spotten mochten we geluk hebben. Het is anders en super leuk om te voet door een park te gaan. Je ziet alles beter en het is ewoon heel anders. Je kunt sporten volgen en dwars door alles heen lopen. We hebben weer impalas, gnoes en dergelijke te zien. Maar het hoogtepunt was wel dat we een groep zebra's en een giraf tot vier/vijf meter konden benaderen. Echt heel tof en ech een ervaring. Hierna zijn we teruggelopen, hebben ons opgefrist en hebben onze laatste avond afgesloten aan de bar.
30 april
Laatste 'dag' in Kruger, maar echt een dag is het niet te noemen. We gaan gelijk naar het ontbijt weg om naar de Blyde river canyon te gaan, waarna de dag eindigt thuis bij Hilje en Hannes. Helaas ben ik inmiddels wat ziek en goed middelijk geworden. Dus helaas zonder ontbijt op naar Blyde! Naarste busritje ooit, maar het is het meer dan waard. Want wat een fantastisch uitzicht. Echt veruit de mooiste die ik ooit heb gezien. Hierna word ik gelukkig ook steeds beter en na afscheid nemen van Thijs komen we na een rit van 8,5 uur weer 'thuis' aan bij Hilje en Hannes, en inmiddels in dochter Nienke er op. Lekker een ruste namiddag en avond gehad. Hilje had weer super lekker gekookt en ik kan weer eten, wat m'n overwinning van de dag is. Vanavond lekker slaap inhalen en morgen nog een drukke dag, want het is de laatste dag in Joburg, time flies. Maar ik moet wel toegeven dat ik er wel naar uit kijk om straks m'n eigen plek te hebben met Jil. Het koffer-leven bevalt ons niet meer zo.
1 Mei
Na een heerlijk nachtje op een passend bed worden we uitgerust wakker. Dit was ook wel nodig, want er staan leuke en drukke dingen vandaag op het programma. Samen met Hilje, Hannes en Nienke rijden we de bergen in want jawel, Jil en ik gaan ziplinen. Wat wil je nog meer als je (lichte) hoogtevrees hebt? Gelukkig raakte ik er na een paar lijnen wel aan gewend en als uiteindelijk de langste lijn van 240 meter komt kan ik er ook wel van genieten. Helaas raak ik precies bij die lijn verstrikt in de emergency brake, wat een prachtig brand/schroei plek oplevert. Dit toekomstig litteken is wel weer een uniek eerste souvenir, dat dan wel weer wel. Na het ziplinen gaan we picknicken en door naar de volgende bestemming: het Leeuwenpark. Hier zijn verrassend genoeg leeuwen en witte tijgers, deze hadden we nog niet gezien. Het hoogtepunt was het spelen met jonge welpjes van 3,5 maand oud. Super schattig en speels, en het doet je beseffen dat het eigenlijk gewoon vergrote huiskatten zijn. Laatste bestemming van de dag was een soort marktje met echt tig winkeltjes met allemaal hetzelfde en erg opeengepakt. Leuk voor even, maar ook erg onveilig. Dat was de laatste stop en ook voor kleine Nienke is het lang genoeg geweest dus snel naar huis. Thuis hebben Hannes en Hilje ons nog eens verwend met heerlijk eten en daarna vroeg op bed. Morgen gaan de wekker heerlijk om 04:00 om op weg te gaan naar thuis voor de komende 9 weken: Port Alfred.
2 mei
Hoe vroeg je ook op bed gaat, vier uur uit bed is niet te doen. Vier uur in bed heeft de duidelijke voorkeur. Na verschillende wensen dat we een vliegtuig later dan 08:15 hadden geboekt stonden we eindelijk naast bed. Snel kleren aan, ontbijten, koffer inpakken, wegen (22 kilo, pff) en in de auto zetten. Afscheid genomen Hilje en Nienke en nadat Hannes ons afgezet heeft bij de Gautrein ook afscheid genomen van hem. Uiteindelijk keurig op tijd in Port Elizabeth na een vlucht in een bijna privévliegtuig (22 personen). Na even wachten en nog een tour in een Stenden busje waren we om 3 uur eindelijk op bestemming: Stenden South Africa. Samen met twee gezellige Nederlandse meisjes: Iris en Femke worden we afgezet in Campushuis Vickys, wat verder uitgestorven lijkt. Helaas slapen we met 3 op een kamer ipv met ons tweeën. De derde blijkt later een stil Duits meisje te zijn. Als we even buitenzitten komen er een paas huisgenoten binnen. Zij halen ons over om mee te gaan naar een kroeg. Wel gezellig maar we willen ook graag de omgeving verkennen, dus zijn we naar een drankje naar het strand gegaan. Na het eten hebben Femke, Iris, Jil en ik ons over laten halen om op stap te gaan. Maar op stap gaan is het niet te noemen. Voorzitten wordt gedaan in een failliet hotel wat een soort poolcafe is geworden en stappen is in een discotheek met een action discolampje en een locale dj die gewoon zijn spotify playlist afspeelt. Waarschijnlijk heel leuk met liters alcohol, maar zwaar vermoeid en nuchter iets minder. Uiteindelijk liggen we drie uur op bed en dan is deze lange dag meer dan genoeg geweest.
3 mei
Rustige dag vandaag. Na een ontbijtje even naar de supermarkt geweest. Dit blijkt op de heenweg een tocht van tien minuten te zijn, en terug 20 minuten, zo stijl is de berg die we moeten beklimmen om terug te kunnen. Dat moet maar niet te vaak.
Na de lunch hebben we met z'n vieren wat in de tuin gehangen en gekaart. Om vier uur zijn we naar bermuda's geweest. Dit is een cocktailbar waar op zondags 2 cocktails voor de prijs van 1 is. Dit was ongeveer het meest enerverende moment van de dag, want hierna hebben we gedineerd en lekker vroeg op bed. Het wordt ons wel uidelijk dat dit hier een soort veredeld studentenvereniging is. Als je genoeg drinkt en feest dan hoor je bij bepaalde groepen, zo niet dan niet zo. Alles draait ook om alcohol, ook al is dat niet toegestaan op de campus. We zien wel hoe dat komt de komende periode.
Sorry voor het ultiem lange verhaal, maar het was even een drukke week.
D-Day! Na maanden uitkijken en zenuwen hebben was dit dé dag: op naar Zuid Afrika met Jildou. De vlucht begon gelijk hartstikke goed met vertraging. Maar gelukkig hadden we vijf uur om in Londen, Heatrow over te stappen, dus dat uurtje vertraging maakte voor ons niks uit. Om 21:20 begon vanuit Londen het avontuur pas echt: Op weg naar Zuid Afrika.
Zaterdag 25 april
Na een vlucht die wel lekker snel verliep door een grote hoeveelheid powernapjes landden we om 09:05 in Johannesburg. Na de nodige stress (geldige paspoorten, ebola controle en vermiste koffers) stapten we uiteindelijk uit de gate, Zuid Afrika in. Daar stonden Hilje en Hannes op ons te wachtten. Hilje en Hannes en hun dochter Nienke zijn familie van een vriendin van Jildou, het meisje waar ik mee reis. Bij hun zouden we de eerste week slapen. Gelukkig, want anders was het niet zo veilig geweest in Johannesburg.
Geen tijd om bij te komen, want Hilje en Hannes namen ons gelijk mee op tour door Johannesburg. Daar hebben we het verschil tussen arm en rijk gelijk duidelijk gezien. We reden langs Alexandra, de armste wijk waar ook veel rellen ontstaan, en een van de duurste wijken een enkele tientallen meters verderop. Ik wil de rellen niet goed praten of iets, maar ik snap de frustratie als je opgroeit in armoede en er echt enkele meters naast je een kast van een huis staat. Gelijk een hele ervaring.
Verder gingen we naar het allerduurste winkelcentrum in Sandton waar ook het Mandela square met het bekende beeld. Daarna hadden we in het huis van Hilje en Hannes even tijd om bij te komen, dochter Nienke zou het hele weekend weg zijn. In de namiddag kwamen twee vrienden om te braaien. Braaien lijkt op barbecueën, maar met veel grotere stukken vlees. Super gezellig en de dag afgesloten met marshmallows boven vuur en cooksisters, wat überzoete maar lekkere koekjes zijn. Een goede eerste dag lijkt me.
26 april
Vandaag was het voor ons de dag van de historie: er stonden namelijk twee musea op de planning. Deze waren het Voortrekker monument en Fort Klapperkop. Het Voortrekker monument is een geweldig hoog gebouw waar de vroegere trektochten van de blanken en de daarbij behorende oorlogen met de 'zwarten' herdacht worden. Deze geschiedenis werd afgebeeld op gipsplaten langs de muur, echt mooi. Je kon ook helemaal naar boven, waarvoor je als beloning voor tig traptreden een prachtig uitzicht kreeg.
Hierna gingen we naar het Klapperkop fort wat vroeger werd gebruikt als oorlogsfort. Ook erg indrukwekkend. Dit was wederom boven op een berg wat een prachtig uitzicht oplevert.
De rest van de dag hebben we besteed aan koffer inpakken want morgen is het zover: 4 dagen krugerpark!
27 april
Om 07:00 opgehaald om naar het safaripark Krugerpark te gaan. Dit Krugerpark is ongeveer twee keer zo groot als Nederland, wat wel laat zien hoe groot Zuid Afrika is. De reis opzich was al een avontuur. Twee super enthousiaste afrikanen en prachtige uitzichten. Ik snap nu waarom mensen verliefd worden op Zuid Afrika. Onze favoriete chauffeur, Shoes, noemt dat de 'Afrikaanse koorts'. Inmiddels hebben we nog een gezellige Nederlander ontmoet: Thijs. Hij heeft hetzelfde pakket als ons en zit ook in hetzelfde park. Om half vier hebben we, na een tocht van bijna acht uur, onze eerste safari. In een ander, wat kleiner park reden we rond op zoek naar onze eerste wilde dieren. Hier zagen we buffels, giraffen, gnoes, impalas en een slapende leeuw op een paar meter afstand. Verder nog verschillende vogels en een uil. Toen het bijna donker werd hadden we een stop met een drankje en wat chips. Inmiddels was de lucht donker geworden en zagen we in de verte het flitsen en onweren. Super mooi om te zien vanaf afstand, maar helaas kwam het dichterbij. Onze laatste deel van de tour werd helaas ook wat ingekort toen het hard begon te regenen en onweren. Eenmaal terug in ons kamp Timbavati hadden we diner en zijn we naar een paar wijntjes op bed gegaan. Morgen 05:45 al klaarstaan voor de dagsafari, whoehoe!.
28 april
Na een korte nacht in een ontzettend knus tweepersoonsbed van 130 bij 180 ongeveer stonden we om kwart voor 6 klaar voor onze eerste safari in het echte Krugerpark. Onze jeepchauffeur was wederom Shoes, dus wij waren al helemaal gelukkig. We troffen het helemaal, toen bleek dat Thijs, Jildou en ik alleen een negenpersoonsjeep hadden: Privésafari dus! Niks te klagen. Vooral niet als je bedenkt dat we alledrie de budgetsafari geboekt hadden en het nu luxer hebben dan de mensen die veel meer betaald hebben. We kregen onderweg dan ook veel jaloerse blikken en Shoes deelde ook gezellig mee aan andere chauffeurs dat we een prica safari geboekt hadden, helemaal leuk. Vandaag hebben we echt veel dieren gespot. Waar het eerst nog speciaal was om een giraf of olifant te spotten, raakte je hier aan het einde wel aan gewend. Naast deze dieren zagen we nog gnoes, grote kuddes buffels, wildebeasts, water dieren, njalas en weer veel impalas. We zagen wilddogs en hyena's ook, maar helaas in de verte. Helaas nog geen tijger en nijlpaard, dus die hoop ik morgen nog te kunnen zien.
Na een paar drankjes aan de bar hebben we weer lekker uitgebreid gegeten en uiteindelijk aan de bar blijven hangen. Wat nieuwe mensen ontmoet en voetbal gekeken: Bayërn-Dortmund. Dit werd uiteindelijk 0-3 voor Dortmund uit vier penals en naar dit heuglijke feit zijn we op bed gegaan.
29 april
De eerste nacht in Afrika waar we eindelijk mochten 'uitslapen' tot half acht, mocht helaas niet zo zijn. We zijn te snel gewend aan het Zuid Afrikaanse ritme en hebben vanaf 6 uur wakker gelegen. Heerlijk uitgebreid ontbijt en weer in de Jeep met grote vriend Shoes. Allereerst onderweg naar Moholoholo: een opvang centrum voor gewonde wilde dieren met als doel zoveel mogelijk dieren weer vrij laten. Helaas kan dit lang niet altijd: soms worden ze te tam of zijn de verwondingen te erg. Allereerst konden we allemaal een wilde cheeta aaien, waarna we een aasgier mocht voeren. Zo'n zwaar beest kwam dan even op je arm zitten en vloog weer weg. Allemaal leuk. Daarna gingen we langs de leeuwen, luipaarden en wilde honden. Leuk om zoveel wilde dieren te zien, maar jammer dat het achter de tralies was. Ǘerder zagen we hyenas sevals en andere wilde dieren waarvan ik de naam vergeten ben. Daarna nog langs de grote vogels en dat was het einde van Moholoholo.
Na de lunch in een toeristen dorpje kregen we te horen dat we terug gingen naar Timbavati gingen en later op de middag een tourwandeling gingen maken door een park. Sinds gister hadden we al het idee dat er iets niet klopte, want wij zouden eigenlijk twee dagen naar Kruger gaan, maar dat was blijkbaar veranderd. We kregen ook verschillende vertrektijden en activiteiten te horen en het was allemaal wat vaag. Deze vermoedens bleken juist te zijn toen we navraag gingen doen bij Timbavati, want er was helemaal geen walk gepland. Sterker nog, Jildou en ik hadden helemaal niet naar Moholoholo gemoeten. Thijs, die hetzelfde pakket heeft, moest wel naar Moholoholo, vage bende. Maar na wat geregel van de receptioniste is het allemaal goed gekomen. Omdat het super warm was gingen we eerst nog even bij het zwembad liggen, om om vier uur de wandeling te hebben. Hij nam ons mee naar het park waarin onze huisjes ook staan, want die staan blijkbaar gewoon in een wild park. Dat verklaard ook wel dat er steeds aapjes en beesten langs onze huizen lopen. Dus de achtertuin in, op naar de wilde dieren. Hier waren geen big5 dieren, maar wel aapjes, zebras en giraffen die we konden spotten mochten we geluk hebben. Het is anders en super leuk om te voet door een park te gaan. Je ziet alles beter en het is ewoon heel anders. Je kunt sporten volgen en dwars door alles heen lopen. We hebben weer impalas, gnoes en dergelijke te zien. Maar het hoogtepunt was wel dat we een groep zebra's en een giraf tot vier/vijf meter konden benaderen. Echt heel tof en ech een ervaring. Hierna zijn we teruggelopen, hebben ons opgefrist en hebben onze laatste avond afgesloten aan de bar.
30 april
Laatste 'dag' in Kruger, maar echt een dag is het niet te noemen. We gaan gelijk naar het ontbijt weg om naar de Blyde river canyon te gaan, waarna de dag eindigt thuis bij Hilje en Hannes. Helaas ben ik inmiddels wat ziek en goed middelijk geworden. Dus helaas zonder ontbijt op naar Blyde! Naarste busritje ooit, maar het is het meer dan waard. Want wat een fantastisch uitzicht. Echt veruit de mooiste die ik ooit heb gezien. Hierna word ik gelukkig ook steeds beter en na afscheid nemen van Thijs komen we na een rit van 8,5 uur weer 'thuis' aan bij Hilje en Hannes, en inmiddels in dochter Nienke er op. Lekker een ruste namiddag en avond gehad. Hilje had weer super lekker gekookt en ik kan weer eten, wat m'n overwinning van de dag is. Vanavond lekker slaap inhalen en morgen nog een drukke dag, want het is de laatste dag in Joburg, time flies. Maar ik moet wel toegeven dat ik er wel naar uit kijk om straks m'n eigen plek te hebben met Jil. Het koffer-leven bevalt ons niet meer zo.
1 Mei
Na een heerlijk nachtje op een passend bed worden we uitgerust wakker. Dit was ook wel nodig, want er staan leuke en drukke dingen vandaag op het programma. Samen met Hilje, Hannes en Nienke rijden we de bergen in want jawel, Jil en ik gaan ziplinen. Wat wil je nog meer als je (lichte) hoogtevrees hebt? Gelukkig raakte ik er na een paar lijnen wel aan gewend en als uiteindelijk de langste lijn van 240 meter komt kan ik er ook wel van genieten. Helaas raak ik precies bij die lijn verstrikt in de emergency brake, wat een prachtig brand/schroei plek oplevert. Dit toekomstig litteken is wel weer een uniek eerste souvenir, dat dan wel weer wel. Na het ziplinen gaan we picknicken en door naar de volgende bestemming: het Leeuwenpark. Hier zijn verrassend genoeg leeuwen en witte tijgers, deze hadden we nog niet gezien. Het hoogtepunt was het spelen met jonge welpjes van 3,5 maand oud. Super schattig en speels, en het doet je beseffen dat het eigenlijk gewoon vergrote huiskatten zijn. Laatste bestemming van de dag was een soort marktje met echt tig winkeltjes met allemaal hetzelfde en erg opeengepakt. Leuk voor even, maar ook erg onveilig. Dat was de laatste stop en ook voor kleine Nienke is het lang genoeg geweest dus snel naar huis. Thuis hebben Hannes en Hilje ons nog eens verwend met heerlijk eten en daarna vroeg op bed. Morgen gaan de wekker heerlijk om 04:00 om op weg te gaan naar thuis voor de komende 9 weken: Port Alfred.
2 mei
Hoe vroeg je ook op bed gaat, vier uur uit bed is niet te doen. Vier uur in bed heeft de duidelijke voorkeur. Na verschillende wensen dat we een vliegtuig later dan 08:15 hadden geboekt stonden we eindelijk naast bed. Snel kleren aan, ontbijten, koffer inpakken, wegen (22 kilo, pff) en in de auto zetten. Afscheid genomen Hilje en Nienke en nadat Hannes ons afgezet heeft bij de Gautrein ook afscheid genomen van hem. Uiteindelijk keurig op tijd in Port Elizabeth na een vlucht in een bijna privévliegtuig (22 personen). Na even wachten en nog een tour in een Stenden busje waren we om 3 uur eindelijk op bestemming: Stenden South Africa. Samen met twee gezellige Nederlandse meisjes: Iris en Femke worden we afgezet in Campushuis Vickys, wat verder uitgestorven lijkt. Helaas slapen we met 3 op een kamer ipv met ons tweeën. De derde blijkt later een stil Duits meisje te zijn. Als we even buitenzitten komen er een paas huisgenoten binnen. Zij halen ons over om mee te gaan naar een kroeg. Wel gezellig maar we willen ook graag de omgeving verkennen, dus zijn we naar een drankje naar het strand gegaan. Na het eten hebben Femke, Iris, Jil en ik ons over laten halen om op stap te gaan. Maar op stap gaan is het niet te noemen. Voorzitten wordt gedaan in een failliet hotel wat een soort poolcafe is geworden en stappen is in een discotheek met een action discolampje en een locale dj die gewoon zijn spotify playlist afspeelt. Waarschijnlijk heel leuk met liters alcohol, maar zwaar vermoeid en nuchter iets minder. Uiteindelijk liggen we drie uur op bed en dan is deze lange dag meer dan genoeg geweest.
3 mei
Rustige dag vandaag. Na een ontbijtje even naar de supermarkt geweest. Dit blijkt op de heenweg een tocht van tien minuten te zijn, en terug 20 minuten, zo stijl is de berg die we moeten beklimmen om terug te kunnen. Dat moet maar niet te vaak.
Na de lunch hebben we met z'n vieren wat in de tuin gehangen en gekaart. Om vier uur zijn we naar bermuda's geweest. Dit is een cocktailbar waar op zondags 2 cocktails voor de prijs van 1 is. Dit was ongeveer het meest enerverende moment van de dag, want hierna hebben we gedineerd en lekker vroeg op bed. Het wordt ons wel uidelijk dat dit hier een soort veredeld studentenvereniging is. Als je genoeg drinkt en feest dan hoor je bij bepaalde groepen, zo niet dan niet zo. Alles draait ook om alcohol, ook al is dat niet toegestaan op de campus. We zien wel hoe dat komt de komende periode.
Sorry voor het ultiem lange verhaal, maar het was even een drukke week.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
